Het is herfst. Een bejaarde staat op straat. Pechvogel dat hij is. Kletsnat, met in zijn hand het collectebusje dat nooit vol zit. Het geld is voor een zwerver, die al binnen is. De geluksvogel. Zijn target is gehaald: 15 krantjes op een dag. Hij geniet van het verdiende avondmaal en kruipt na een spelletje het warme stapelbed in.

Dit was tot gisteren mijn beeld van het Heilswerk. Trouwe ridders van de straat, steegjes en bruggen. Tot gisteren dus. Ik ontdekte dat die aaibare bejaarde daar tegenwoordig ook staat voor mensen als ik. Dat was even schrikken. Want het Leger zou geen leger zijn als er niet iets was om voor te strijden. Als zelfs ik, welvarende Willem, dan in beeld kom, moet het einde van de wereld wel bijna in beeld zijn.

Samenleving
Het einde van de wereld of niet. De SAMENleving loopt aardig naar z’n grootje. Eén op de drie Nederlanders blijkt eenzaam. Eén op de tien zit extreem op slot achter een open voordeur. Eenzame mensen leven ongezonder. Zijn vaker ziek. Gaan eerder dood. Dat is dan wel het einde van hun probleem, geluksvogels dat het zijn, het lost óns onvermogen om samen te leven nog niet op.

Daarom stuurt het Leger de komende maanden hun pechvogels de kille straat weer op. Zodat er in de gaarkeuken een extra hapje klaargemaakt kan worden voor iedereen die geen straatkrant hoeft te verkopen. Om een extra pot koffie te zetten voor wie z’n bakkie eenzaamheid uit de Douwe Edberts-koffiepad intussen uitkotst.

Online
Om te laten merken dat hulp onderweg is – waar anders dan online vind je eenzame mensen? – mobiliseert het Leger met Stop Eenzaamheid voor het eerst serieus digitaal Nederland. Dat is mooi en geniaal tegelijk. Want als je je zichtbaar voor al je vrienden inzet tegen eenzaamheid, zoals ik, laat je natuurlijk zien dat jij niet tot het zielige deel van jouw generatie behoort. Net zo goed als die pechvogel op straat niet aangezien wordt als tuig. Succes gegarandeerd en een warm gebaar naar alle zielenpootjes. Kortom, een mooie campagne. Complimenten aan Sprékend!

Jij doet dus ook mee? Mij tip is eenvoudig: bel aan. Ooit geleerd (bedankt Jan!) in de Tarwewijk. Ik zou die competentie vaker moeten gebruiken… Maar dat doe ik niet. Dat maakt me jaloers. Op die bejaarde soldaat. Ik wil hem zijn. Gehard, om de winterkou te trotseren. Geliefd, om belangeloos uit te delen. Geloof, om daar met een kansloos busje te staan. Geleefd, zonder schroom voor een publieke vernedering. Geslaagd, zonder spoor van hoogmoed. Een geluksvogel, klaar om een pechvogel te zijn.

Deel met:

•